زندگی همیشه زیباست، جنگل و کنار دریاستگاهی کوهی سربلنده، گاهی مرغزار رویاست
قلبای پاک و صبوره، قطره ها، ناوک ابراست
گاهی وسعت شهامت، گاهی ترس از خود دنیاست
گاهی آسمان آبی، گاهی ابری که مهیاست
گاهی غم ها گاهی شادی، گاهی شور و عشق و غوغاست
گاهی فرصت ترنم ، دیده های پر ز اشکاست
گاهی تاریکی، گاهی نور، چون نسیم ِ صبح ِ دلهاست
گاهی مستی، گاهی رقصه، گویی یک عروسی برپاست
آرزوی برگ و پائیز، جویبار رام صحراست
گاهی چون رنگین کمونه، گاهی تندباد و شنهاست
گاهی سرد و برف ِ یکرنگ، گاهی چون بهار ِ گلهاست
احمد شربیانی 06/09/1387 تهران
۲ نظر:
قشنگه آفرین.
ها...آره...گاهی آدما از زندگی کردن هم می ترسند، ...بیشتر اوقات....
ارسال یک نظر